کد مطلب:36046 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:207

(و امته بالزهاده)

«و آن را با زهادت و پارسائی بمیران»

امام فرزند خود و كلا جوامع انسانی را امر می فرماید كه جلو فوران و حركت نا معتدل و خواهشهای ناموزون دل را باز هد و اعراض از مادیات فریبا گرفته و زمام امیال و خواسته های طاغی و سركش دل را رها نكنند اینجاست كه باید آنرا سركوب

[صفحه 31]

كرده و خاموش گردانیده. رفاه طلبی و تشریفات بی حساب و آلودگی به مظاهر فریبنده ی مال، و سخت به دنیا چسبیدن و اهتمام زائد الوصف به خورد و خوراك داشتن در حكم سقوط انسانی بلكه خود عین سقوط و فرو رفتن در منجلاب فساد و تباهی است. همواره موفقیت های بزرگ، نصیب كسانی شده كه روح زهد و پارسائی بر آنان حاكم بوده و با دیده ی عشق و دلدادگی، به دنیا و كالاهای زود گذر آن نمی نگریستند.

صفحه 31.